... προσωπικά με απασχολούν προφανώς όλα αυτά τα θέματα. Ανησυχώ πολύ για την οικολογία, για τη διατήρηση της φυσικής κληρονομιάς. Ανησυχώ για τις φυλακές, για το δίκαιο, για τα οικονομικά, για τα νοσοκομεία. Και κάνω πολλή δουλειά σε αυτούς τους τομείς. Αλλά τώρα για δες, πόσο ύπουλη είναι η ανησυχία για οποιοδήποτε θέμα που αφορά τη συμπόνια προς τον άνθρωπο. Δε θα ήθελες ο χειρούργος που σε χειρουργεί για να αφαιρέσει μια σκωληκοειδή απόφυση να ανησυχεί τόσο πολύ για σένα που να τρέμει το χέρι του. Γι' αυτό οι χειρούργοι τείνουν να κάνουν τις επεμβάσεις τους με έναν αυθόρμητο τρόπο. Αστειεύονται μεταξύ τους ενώ χειρουργούν. Δεν πρέπει να ανησυχούν συναισθηματικά γιατί θα έτρεμαν τα χέρια τους.

Έτσι, ακριβώς με τον ίδιο τρόπο, όταν κάνουμε κάτι με τον τρόπο της πολιτικής δράσης πρέπει να το κάνουμε με μια συγκεκριμένη αίσθηση αποστασιοποίησης, σαν να μην έχει σημασία. Ο Gary Snyder είπε ότι για να κάνεις καλή οικολογική δουλειά πρέπει καταρχάς να συνειδητοποιήσεις ότι δεν έχει σημασία αν θα πετύχεις ή θα αποτύχεις. Το σύμπαν θα συνεχίσει. Θα είναι ένα χάος για ίσως ένα εκατομμύριο χρόνια, αλλά μετά από αυτό θα διορθωθεί και θα ξεκινήσει από την αρχή.

Τώρα, αν το ξέρετε αυτό και είστε βασισμένοι σε αυτή την αίσθηση ότι είναι πραγματικά όλα εντάξει, τότε μπορείτε να προχωρήσετε στη δουλειά της διόρθωσης και της εκτέλεσης πραγμάτων που πρέπει να γίνουν αυτή τη στιγμή, χωρίς να χάσετε το όριό σας. Όταν μια πολιτική πρωτοβουλία είναι μια εκδήλωση κάποιου που έχει χάσει το μέτρο του θα αποτύχει. Και επομένως αντιπαθώ έντονα τα περισσότερα είδη πολιτικού ενθουσιασμού γιατί είναι εκδηλώσεις χαμένου μέτρου. Και αυτό είναι το βασικό μου συναίσθημα σχετικά με αυτό. Ανησυχώ για όλα τα μεγάλα πολιτικά και οικονομικά ζητήματα της εποχής μας - για τον ρατσισμό και τη φτώχεια και ούτω καθεξής - αλλά δεν πρόκειται να χάσω το όριό μου γι' αυτό.

Now, first of all, I’m personally obviously concerned about all these issues. I’m very concerned about ecology, about the conservation of our natural heritage. I’m concerned about prisons, about law, about economics, about hospitals. And I do a lot of work in these domains. But now, look here: Concern about any issue involving compassion towards human beings is tricky. You would not want your surgeon who’s operating on you to remove a bum appendix to be so concerned about you that his hand shakes when he’s operating. And so surgeons tend to do their operations in a kind of offhand way. They joke with each other while they’re operating. Because they must not be concerned in an emotional way, because their hands would shake.

So, in exactly the same way, when we do something in the way of political action, we must do it with a certain sense of detachment as if it didn’t matter. Gary Snyder, the poet (who’s a great friend of mine), he said that to do good ecological work you must in the first place realize that it doesn’t matter whether you succeed or fail. The universe will go on. It will be a mess for maybe a million years, but after that it’ll correct itself and begin all over again.

Now, if you know that, and you’re grounded on that sensation that it’s really all alright, then you can go into the work of correcting and doing things that need to be done right now without losing your temper. When a political initiative is a manifestation of somebody who’s lost his temper, it’ll fail. And therefore I dislike intensely most kinds of political enthusiasm, because they are manifestations of lost tempers. And that’s my basic feeling with regard to this. I am concerned about all the great political and economic issues of our time—about racism and poverty and so on and so forth—but I’m not going to lose my temper about it.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου