Yet again, the more you strive for some kind of perfection or mastery—in morals, in art or in spirituality—the more you see that you are playing a rarified and lofty form of the old ego-game, and that your attainment of any height is apparent to yourself and to others only by contrast with someone else's depth or failure.

Όσο περισσότερο προσπαθείς για κάποια τελειότητα ή κυριαρχία - στην ηθική, στην τέχνη ή στην πνευματικότητα - τόσο περισσότερο βλέπεις ότι παίζεις μια αναβαθμισμένη και ανώτερη μορφή του παλιού παιχνιδιού του εγωισμού και ότι η επίτευξη οποιουδήποτε ύψους, είναι εμφανής στον εαυτό σου ή σε άλλους μόνο σε αντίθεση με την αποτυχία κάποιου τρίτου.