The gift of remembering and binding time creates the illusion that the past stands to the present as agent to act, mover to moved. Living thus from the past, with echoes taking the lead, we are not truly here, and are always a bit late to the feast.

Το δώρο της μνήμης και της δέσμευσης του χρόνου δημιουργεί τη ψευδαίσθηση ότι το παρελθόν βρίσκεται στο σήμερα σαν πράκτορας της πράξης, σαν κινών τη κίνηση. Ζώντας έτσι από το παρελθόν, με τις ηχούς του να παίρνουν το προβάδισμα, δεν είμαστε πραγματικά εδώ, και είμαστε πάντα λίγο καθυστερημένοι στη γιορτή.