When the police enter a house in which there are thieves, the thieves go up from the ground floor to the first floor. When the police arrive on the first floor, the thieves have gone up to the second, and so to the third and finally out to the roof. And so, when the ego is about to be unmasked, it immediately identifies with a higher self. It goes up a level. Because the religious game is simply a refined and highbrow version of the ordinary game: ‘How can I outwit me?… How can I one-up me?’

Όταν η αστυνομία εισβάλει σε ένα σπίτι στο οποίο υπάρχουν κλέφτες, οι κλέφτες ανεβαίνουν από το ισόγειο στον πρώτο όροφο. Όταν η αστυνομία φτάσει στον πρώτο όροφο, οι κλέφτες έχουν ανεβεί στο δεύτερο, και έτσι στο τρίτο και τελικά στη σκεπή. Έτσι και το εγώ, όταν πρόκειται να αποκαλυφθεί, αμέσως ταυτίζεται με έναν υψηλότερο εαυτό. Ανεβαίνει επίπεδο. Επειδή το θρησκευτικό παιχνίδι είναι απλώς μια εκλεπτυσμένη και μεγαλοπρεπή έκδοση του συνηθισμένου παιχνιδιού: «Πώς μπορώ να  κρυφτώ; ... Πώς μπορώ να βρεθώ πιο πάνω;»