Yet again, the more you strive for some kind of perfection or mastery—in morals, in art or in spirituality—the more you see that you are playing a rarified and lofty form of the old ego-game, and that your attainment of any height is apparent to yourself and to others only by contrast with someone else's depth or failure.

Όσο περισσότερο προσπαθείς να αποκτήσεις κάποιο είδος τελειότητας ή κυριαρχίας - στην ηθική, στη τέχνη ή στη πνευματικότητα - τόσο περισσότερο παίζεις μια αναβαθμισμένη μορφή του παλιού παιχνιδιού-του εγωισμού. Επιπλέον η επίτευξη οποιασδήποτε επιτυχίας φαίνεται σε σένα και στους άλλους μόνο σε αντιδιαστολή με την αποτυχία κάποιου άλλου.