When each moment becomes an expectation life is deprived of fulfillment, and death is dreaded for it seems that here expectation must come to an end. While there is life there is hope—and if one lives on hope, death is indeed the end. But to the undivided mind, death is another moment, complete like every moment, and cannot yield its secret unless lived to the full.

Όταν η κάθε στιγμή μετατρέπεται σε μια προσδοκία, η ζωή στερείται εκπλήρωσης και ο θάνατος γίνεται φοβικός γιατί φαίνεται ότι η προσδοκία θα πρέπει να έχει ένα τέλος.  Όσο υπάρχει ζωή υπάρχει ελπίδα - και αν κάποιος ζει με την ελπίδα, ο θάνατος είναι πράγματι το τέλος.  Αλλά στο αδιαίρετο μυαλό, ο θάνατος είναι μια άλλη στιγμή, πλήρης όπως κάθε στιγμή, και δεν μπορεί να αποδώσει το μυστικό του αν δεν βιωθεί πλήρως.