...The reason you want to be better is the reason why you aren’t, shall I put it like that? We aren’t better because we want to be. Because the road to hell is paved with good intentions. Because all the do-gooders in the world whether they’re doing good for others or doing it for themselves are troublemakers: on the basis of 'kindly let me help you or you will drown,' said the monkey putting the fish safely up a tree. Sometimes doing good to others and even doing good to oneself is amazingly destructive because it’s full of conceit. How do you know what’s good for other people? How do you know what’s good for you? If you say you want to improve then you ought to know what’s good for you, but obviously you don’t because if you did then you would be improved. So, we don’t know. We do not really know how to interfere with the way the world is.

... Ο λόγος που θέλεις να γίνεις καλύτερος είναι επειδή δεν είσαι, αν μπορώ να το θέσω έτσι. Δεν είμαστε καλοί γιατί θέλουμε να γίνουμε. Έτσι ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με τις καλύτερες προθέσεις. Επειδή όλοι οι καθώς-πρέπει-καλοί στον κόσμο, είτε θέλουν να κάνουν καλό στους άλλους, είτε το κάνουν για τον εαυτό τους, είναι δημιουργοί προβλημάτων: στη βάση του «παρακαλώ επιτρέψτε μου να σας βοηθήσω αλλιώς θα πνιγείτε» που είπε η μαϊμού βάζοντας τα ψάρια για ασφάλεια πάνω στο δέντρο. Μερικές φορές το να κάνεις καλό στους άλλους και μάλιστα να κάνεις καλό στον εαυτό σου είναι καταπληκτικά καταστροφικό γιατί είναι γεμάτο έπαρση. Πώς ξέρεις τι είναι καλό για τους άλλους; Πώς ξέρεις τι είναι καλό για σένα; Αν λες ότι θέλεις να βελτιωθείς, θα έπρεπε να γνωρίζεις τι είναι καλό για εσένα, αλλά προφανώς δεν το γνωρίζεις γιατί αν το γνώριζες θα ήσουν ήδη βελτιωμένος. Δεν γνωρίζουμε λοιπόν. Δεν ξέρουμε πραγματικά πως να παρέμβουμε με τον τρόπο που ο Κόσμος Είναι.