To look at life without words is not to lose the ability to form words- to think, remember, and plan. To be silent is not to lose your tongue. On the contrary, it is only through silence that one can discover something new to talk about. One who talked incessantly, without stopping to look and listen, would repeat himself ad nauseam. It is the same with thinking, which is really silent talking. It is not, by itself, open to the discovery of anything new, for its only novelties are simply arrangements of old words and ideas.

Το να κοιτάς τη ζωή χωρίς λόγια δεν σημαίνει ότι χάνεις την ικανότητα να σχηματίζεις λόγια - να σκέφτεσαι, να θυμάσαι και να σχεδιάζεις. Το να σιωπάς δεν σημαίνει ότι έχεις χάσει τη γλώσσα σου. Αντίθετα, είναι​ μόνο μέσα από τη σιωπή που μπορεί να ανακαλύψεις κάτι νέο για να μιλήσεις. Αυτός που μιλά αδιάκοπα χωρίς να σταματά να κοιτάζει και να ακούει, θα επαναλαμβάνει τον εαυτό του κουραστικά.
Είναι το ίδιο με τη σκέψη, η οποία είναι στη πραγματικότητα σιωπηλή ομιλία. Δεν είναι από μόνη της ανοιχτή στην ανακάλυψη οτιδήποτε νέου, διότι οι μόνοι νεωτερισμοί της είναι απλά διευθετήσεις παλιών λέξεων και ιδεών.