We have made a problem for ourselves by confusing the intelligible with the fixed. We think that making sense out of life is impossible unless the flow of events can somehow be fitted into a framework of rigid forms. To be meaningful, life must be understandable in terms of fixed ideas and laws, and these in turn must correspond to unchanging and eternal realities behind the shifting scene. But if this what "making sense out of life" means, we have set ourselves the impossible task of making fixity out of flux.

Έχουμε δημιουργήσει ένα πρόβλημα στους εαυτούς μας συγχέοντας το κατανοητό με το σταθερό. Θεωρούμε ότι είναι αδύνατο να βγάζουμε νόημα από τη ζωή εκτός εάν η ροή των γεγονότων μπορεί με κάποιο τρόπο να προσαρμοστεί σε ένα πλαίσιο άκαμπτων μορφών. Για να έχει νόημα η ζωή πρέπει να είναι κατανοητή μέσω σταθερών ιδεών και νόμων και αυτά με τη σειρά τους πρέπει να αντιστοιχούν σε αμετάβλητες και αιώνιες πραγματικότητες πίσω από τη μεταβαλλόμενη σκηνή. Αλλά με αυτό το «βγάζοντας νόημα από τη ζωή» θέτουμε τον αδύνατο στόχο: να βγάλουμε σταθερότητα από τη ροή.