The more we try to live in the world of words, the more we feel isolated and alone, the more all the joy and liveliness of things is exchanged for mere certainty and security. On the other hand, the more we are forced to admit that we actually live in the real world, the more we feel ignorant, uncertain, and insecure about everything.

Όσο περισσότερο προσπαθούμε να ζήσουμε στον κόσμο των λέξεων, τόσο περισσότερο αισθανόμαστε απομονωμένοι και μόνοι, τόσο περισσότερο ανταλλάσσουμε όλη τη χαρά και τη ζωντάνια των πραγμάτων προς χάριν μιας βεβαιότητας και ασφάλειας.
Από την άλλη πλευρά, όσο περισσότερο αναγκαζόμαστε να παραδεχτούμε ότι στη πράξη ζούμε στον αληθινό κόσμο, τόσο περισσότερο αισθανόμαστε άγνοια, αβεβαιότητα και ανασφάλεια για όλα.