Τώρα, κάθε πράγμα, κάθε συμβάν, και το πιο απλό, και το πιο ασήμαντο, που πέφτει στην αντίληψη της όρασης και της ακοής, είναι γεμάτο, είναι πλήρες, είναι υπεραρκετό.
Ο νους δεν έχει πλέον ανάγκη να βάλει κατά μέρος τα ασήμαντα, στην αγωνία του να επισημάνει τα σπουδαία. Όλα είναι πια σπουδαία και μεγαλειώδη.
Οι εραστές αφήνουν πίσω τους τον κόσμο του ωρολογιακού χρόνου και περνούν, απαλά, στον κόσμο του αληθινού χρόνου, όπου τα συμβάντα, χωρίς καμία βιασύνη, έρχονται και αντιπαρέρχονται. Δεν έχουν ανάγκη τη παρέμβαση του νου για να ορίσει τον χρόνο με το ρολόι. Τα συμβάντα ορίζουν μόνα τους τον χρόνο. Σαν τον "φτασμένο" τραγουδιστή, που δεν τραγουδάει ο ίδιος το τραγούδι, αλλά το αφήνει μόνο του "να βγει" μέσα από τη φωνή του - γιατί διαφορετικά θα χάσει πολλά από τη γλύκα της μελωδίας και τη χάρη του ρυθμού - έτσι και οι ολοκληρωμένοι εραστές βλέπουν από εδώ και εμπρός τη ζωή να πραγματώνεται από μόνη της, με μια ασταμάτητη ροή, όπου οι αντιθέσεις έχουν εκλείψει, και ενεργητικό και παθητικό, "μέσα" και "έξω" είναι ακριβώς τα ίδια.
Μετάφραση Μάριου Βερέττα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου