...Why else would we have children? Because children arrange for us to survive in another way, by as it were, passing on a torch, so that you don't have to carry it all the time. There comes a point where you can give it up and say 'now you work'. It's a far more amusing arrangement for nature to continue the process of life through different individuals than it is always with the same individual, because as each new individual approaches life, life is renewed and one remembers how fascinating the everyday most ordinary things are to a child, because they see them all as marvelous because they see them all in a way that is not related to survival and profit. When we get to a way of thinking of everything in terms of survival and profit, then the shapes and scratches on the floor cease to have magic, and most things cease to have magic. So therefore in the course of nature when we have ceased to see magic in the world anymore, we are no longer fulfilling natures game of being aware of itself. There's no point in it, and so we die, and so something else comes to birth which gets an entirely new view, and so natures self awareness is a game worth the candle. ...


... Για ποιόν άλλο λόγο να έχουμε παιδιά;  Επειδή τα παιδιά φροντίζουν να ζήσουμε με άλλο τρόπο, τους περνάμε τη δάδα, έτσι ώστε να μην χρειάζεται να τη κουβαλάμε συνέχεια εμείς.  Έρχεται κάποια στιγμή που μπορεί να τα παρατήσεις και να πείς «τώρα είναι σειρά σου».  Είναι μια πολύ πιο διασκεδαστική διευθέτηση για τη φύση να συνεχίζει τη διαδικασία της ζωής μέσω διαφορετικών ατόμων από ό, τι πάντα με το ίδιο άτομο, επειδή καθώς κάθε νέο άτομο προσεγγίζει τη ζωή, η ζωή ανανεώνεται και θυμάται πόσο συναρπαστικά είναι τα καθημερινά πιο συνηθισμένα πράγματα για τα παιδιά, επειδή τα βλέπουν όλα τόσο υπέροχα, επειδή τα βλέπουν όλα με τρόπο άσχετο με την επιβίωση και το κέρδος.  Όταν φτάσουμε σε έναν τρόπο σκέψης όπου τα πάντα αφορούν την επιβίωση και το κέρδος, τότε τα σχήματα και οι γρατζουνιές στο πάτωμα παύουν να έχουν μαγεία - όπως και τα περισσότερα πράγματα παύουν να έχουν μαγεία.  Έτσι, λοιπόν, κατά τη διαδρομή της φύσης, όταν έχουμε πάψει πια να βλέπουμε μαγεία στον κόσμο, δεν εκπληρώνουμε πλέον το παιχνίδι της αυτογνωσίας της φύσης.  Δεν υπάρχει νόημα σε αυτό, κι έτσι πεθαίνουμε και έτσι γεννιέται κάτι άλλο που αποκτά μια εντελώς νέα άποψη και έτσι η αυτογνωσία της φύσης γίνεται ένα παιχνίδι που αξίζει να συνεχίζει...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου