If to enjoy even an enjoyable present we must have the assurance of a happy future, we are “crying for the moon.” We have no such assurance. The best predictions are still matters of probability rather than certainty, and to the best of our knowledge every one of us is going to suffer and die. If, then, we cannot live happily without an assured future, we are certainly not adapted to living in a finite world where, despite the best plans, accidents will happen, and where death comes at the end.

Αν για να απολαύσουμε έστω και ένα ευχάριστο παρόν πρέπει να έχουμε τη σιγουριά ενός ευτυχισμένου μέλλοντος, «ζητάμε τον ουρανό με τ' άστρα». Δεν υπάρχει τέτοια διαβεβαίωση. Οι καλύτερες προβλέψεις εξακολουθούν να είναι θέματα πιθανοτήτων και όχι βεβαιότητας, και από όσο γνωρίζουμε, ο καθένας από εμάς θα υποφέρει και θα πεθάνει. Εάν λοιπόν δεν μπορούμε να ζήσουμε ευτυχισμένοι χωρίς ένα σίγουρο μέλλον, σίγουρα δεν είμαστε προσαρμοσμένοι να ζούμε σε έναν πεπερασμένο κόσμο όπου, παρά τα καλύτερα σχέδια, θα συμβούν ατυχήματα και όπου ο θάνατος έρχεται στο τέλος.